Με τους καλύτερους οιωνούς ξεκίνησε τη χρονιά αυτή η Ομόνοια. Η ομάδα προετοιμάστηκε στη Ρουμανία και γενικά απέκτησε περισσότερη πείρα και προσωπικότητα. Η χρονιά ξεκίνησε ιδανικά με συνεχείς επιτυχίες αλλά στη συνέχεια ο Ούγγρος προπονητής Τουράϊ, ο οποίος να σημειωθεί δεν ήταν από την αρχή στον πάγκο της ομάδας προσπάθησε εν μία νυκτί να αλλάξει το σχήμα και το σύστημα της ομάδας με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί σύγχυση και ανομοιογένεια.

Ο απολογισμός της χρονιάς ήταν δέκα νίκες, επτά ισοπαλίες και πέντε ήττες σε 22 αγώνες και περιορισμός στην Τρίτη θέση. Ο κόσμος όμως δεν ήταν ικανοποιημένος γιατί ζούσε καθημερινά την ομάδα και ήξερε τις δυνατότητες της. Στα θετικά της περιόδου αυτής ήταν η καθιέρωση της Ομόνοιας ως μεγάλης ομάδας και όλοι άρχισαν να βλέπουν την Ομόνοια με άλλο μάτι και να την υπολογίζουν. Ο όγκος των φιλάθλων όλο και μεγάλωνε και έδινε βροντερό το παρών τους σε κάθε αγώνα.

Κύπελλο
Στο Κύπελλο για δεύτερη συνεχή χρονιά η Ανόρθωση βρέθηκε στο δρόμο της Ομόνοιας και μας απέκλεισε κερδίζοντας μας 3-1. Προηγουμένως αποκλείσαμε τον Άρη με 6-1 και τον Ορφέα Λευκωσίας με 3-0.

Πηγή: Βιβλίο Πενήντα χρόνια Ομόνοια – Μισός αιώνας δόξας (1998)