Η αστάθεια και οι μεγάλες μεταπτώσεις ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της ομάδας μας του 1970 και γι’ αυτό περιορίστηκε στην τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Η ομάδα είχε τις δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει και να πάρει ακόμα και τον τίτλο, αφού βρέθηκε πολλές φορές σε θέση οδηγού στην κούρσα του πρωταθλήματος. Το πρόβλημα ότι τη μία παρουσίαζε εξαιρετική εμφάνιση και την άλλη άσχημη, ειδικά οι εμφανίσεις στα μέσα του δευτέρου γύρου ήταν αποκαρδιωτικές.

Την χρονιά αυτή η Ομόνοια δέχθηκε οκτώ ήττες κάτι πρωτόγνωρο από την πρώτη χρονιά μετά την ένταξη της στην ΚΟΠ. Έξι από τις οκτώ ήττες που δέχθηκε η Ομόνοια ήταν στην έδρα της, κάτι που και πάλι φαίνεται παράξενο μιας και η ομάδα μας διαχρονικά είχε δυνατή έδρα. Ο προπονητής Γκιόρκι Τσιακμάκοφ χρησιμοποίησε συνολικά 20 ποδοσφαιριστές, πραγματοποιώντας πολλούς πειραματισμούς τόσο στο σχήμα όσο και στην τακτική της ομάδας. Οι ποδοσφαιριστές που αποτέλεσαν το βασικό κορμό της ομάδας ήταν οι Α.Τσιακλής, Κανάρης, Αδάμου, Δράκος, Κάττος, Ελευθεριάδης, Καιάφας, Χαραλάμπους, Χρυσοστόμου, Αντωνίου, Τσιελεπής, Καθητζιώτης, Δημητρίου.

Κύπελλο
Η Ομόνοια ατύχησε και στο Κύπελλο, όπου αν και κατάφερε να περάσει στον τελικό με την Ανόρθωση, όπου χρειάστηκαν δύο αγώνες για να αναδειχθεί Κυπελλούχος. Στον πρώτο αγώνα του ΓΣΠ ο Ανδρέας Κανάρης είχε δύο σουτ στα δοκάρια της Ανόρθωσης και γενικά η ομάδα είχε πολύ καλή απόδοση και θα έπρεπε να κερδίσει και με σκορ, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν 1-1. Στο δεύτερο τελικό η ομάδα μας κυνηγήθηκε φανερά από τη διαιτησία του Μιχαλάκη Κυριακίδη, ο οποίος αγνόησε κανονικό γκολ του Κόκου Καθητζιώτη στο πρώτο ημίχρονο. 

Πηγή: Βιβλίο Πενήντα χρόνια Ομόνοια – Μισός αιώνας δόξας (1998)