Η εμπειρία της προηγούμενης χρονιάς στην Ελλάδα, καθώς επίσης και η άριστη σύνθεση της ομάδας ήταν τα δύο βασικά χαρακτηριστικά πάνω στα οποία στηρίχθηκε η ομάδα μας και κατέκτησε το δεύτερο νταμπλ στην ιστορία της.
Στη χρονική περίοδο αυτή υπερίσχυσε των αντιπάλων της στην τεχνική κατάρτιση, φυσική κατάσταση και ειδικά στην τακτική. 

Δημιουργός και καθοδηγητής της ομάδας αυτής ο διακεκριμένος Βούλγαρος Προπονητής Βασίλ Σπάσοφ, ο οποίος με τις γνώσεις του και την προσωπικότητα του εμφύσησε στους 19 συνολικά ποδοσφαιριστές που είχε στη διάθεση του ξεχωριστή νοοτροπία που τους οδήγησε στην κατάκτηση τόσο του πρωταθλήματος όσο και του κυπέλλου.

Τότε αποκαλέστηκε για πρώτη φορά η Ομόνοια Βασίλισσα του Κυπριακού Ποδοσφαίρου από τα Μέσα Μαζική Επικοινωνίας της εποχής. Ο κύριος αντίπαλος της ομάδας μας εκείνη την περίοδο ήταν ο Πεζοπορικός, ο οποίος διεκδίκησε μέχρι τέλους τον τίτλο, ο οποίος κρίθηκε στην τελευταία αγωνιστική στο Δημοτικό Στάδιο Μόρφου, όπου η Ομόνοια νίκησε το Διγενή με 2-0 με δύο τέρματα του Ανδρέα Κανάρη.

Την περίοδο αυτή πρώτος σκόρερ της Ομόνοιας ήταν ο Σωτήρης Καιάφας με 20 γκολ και δεύτερος ο Γκρέκορυ Σάββα. Στο πρωτάθλημα σημείωσε 20 νίκες, ηττήθηκε δύο φορές και έφερε και δύο ισοπαλίες. Πέτυχε 69 γκολ και δέχθηκε 14. Οι ξένοι της ομάδας μας ήταν οι Φραντζίλα και Μοκάνο. Ξένο τότε θεωρούσαν και τον Γκρέκορυ Σάββα ο οποίος ήταν αγγλοκύπριος.

Κύπελλο
Στο Κύπελλο η Ομόνοια αντιμετώπισε στον τελικό την ΕΝ Παραλιμνίου, την οποία κέρδισε με 2-0 στο ΓΣΠ. Τα γκολ της ομάδας μας πέτυχαν οι Καρταμπής και Καιάφας.

Πηγή: Βιβλίο Πενήντα χρόνια Ομόνοια – Μισός αιώνας δόξας (1998)