Άλλη μια ήττα για την Ομόνοια. Άλλη μια εβδομάδα που ο Ομονοιάτης πήγε με την ελπίδα να δει την ομάδα που ήθελε στο γήπεδο και τελικά είδε ένα. τσίρκο. Τσίρκο ναι. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Παίκτες χωρίς ψυχή, χωρίς πάθος. Δεν κατάλαβαν ακόμα την φανέλα ποιας ομάδας φοράνε. Αλλά επιτρέψτε μου ν' αφήσω το αγωνιστικό κομμάτι κατά μέρους. Ας το πάρουμε λίγο διαφορετικά.

Μπορεί ο δρόμος να είναι μακρύς ακόμη αλλά με 10 βαθμούς διαφορά από τον πρώτο και τόσες ομάδες πιο πάνω από εσένα, αντιλαμβάνεσαι πως δύσκολα θα πας για τίτλο. Λες εντάξει. Συμβιβάζεσαι στην ιδέα και λες έχουμε προβλήματα, η ομάδα προσπαθεί, έχουν περισσότερα λεφτά οι άλλοι. Όχι ρε μάγκα μου! Δεν είναι εντάξει! Δεν είναι καθόλου εντάξει!

Συμβιβάζεσαι εσύ; Ο Ομονοιάτης; Εσύ που είναι στην φύση σου να αντιδράς; Να μην δέχεσαι την κοροϊδία;  Συμβιβάζεσαι για άλλη μια χρονιά; Εσύ που τόσα χρόνια σάρωνες τους τίτλους;

Δέχεσαι να σε ρεζιλεύουν έτσι και να βλέπεις τις άλλες ομάδες να πηγαίνουν μπροστά αλλά εσύ ν' αρνιέσαι πεισματικά την πρόοδο; Μην ακούς για προϋπολογισμούς και διάφορα άλλα. Η ΑΕΛ όταν πήρε τον τίτλο δεν είχε πιο πολλά λεφτά από εσένα. Δεν παίζει μόνο το χρήμα μπάλα!

Πραγματικά εσύ το ανέχεσαι; Φίλε είσαι Ομονοιάτης! Είναι στο DNA σου να μην ανέχεσαι να είσαι τέταρτος και πέμπτος!

Αλλά εδώ είναι το πρόβλημα.

Έχεις αποδεχτεί την μοίρα σου! Σου αλλάζουν το DNA και δεν πήρες χαμπάρι! Από γεννημένο νικητή βλέπεις και μόνος σου τι σε έχουν κάνει! Δέχεσαι σκύβοντας το κεφάλι την ήττα. Δέχεσαι τα μαύρα χρόνια χωρίς τίτλους. Δέχεσαι να πηγαίνουν όλες οι ομάδες ομίλους και εσύ να λες δεν πειράζει, του χρόνου.

Σε αλλάζουν! Πως το δέχεσαι; Εσύ που ξεχώριζες για την περηφάνια σου! Έχεις υποταχτεί στα λόγια, στις κουβέντες και τις υποσχέσεις.

Έχεις δεχθεί την ιδέα πως το να δίνεις κάθε τρείς και λίγο χρήμα για την ομάδα είναι αγάπη. Δεν είναι αγάπη! Είναι κατάντια! Βασίλισσα σε έχουν καταντήσει ζητιάνα! ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΔΕΧΕΣΑΙ;

Φωνάζεις για αλλαγές και κανείς δεν σε ακούει. Πάλι το δέχεσαι. Γιατί το δέχεσαι; Γιατί σιωπάς; Η δύναμη της Ομόνοιας είσαι εσύ και μόνο. Έτσι ήταν από ανέκαθεν.

Ξέρεις τι θέλεις. Ξέρεις τι χρειάζεται. Το λες με τους φίλους σου. Το συζητάς και θυμώνεις αλλά μένεις στα λόγια. Δέχεσαι το «ήμασταν άτυχοι», «έφταιξε ο διαιτητής», «αν έμπαινε το γκολ». Αυτά είναι δικαιολογίες. Είναι ευθυνοφοβία. Αυτά δεν είναι ΕΣΥ.